Salavat; hürmeti, sevgiyi ve Efendimiz’e bağlılığı anlatır. Bu nedenle Allah Resulü’nün (s.a.s) adını duyduğumuz her anda, Onun anıldığı her vakitte salavat getirmeyi ihmal etmemeliyiz.

Salâvatın müstehab olduğu zamanlar

Cuma günü ile cuma gecesi, cumartesi, pazar ve perşembe günleri.

Sabah-akşam, mescide girerken, çıkarken.

Peygamberimiz’in kabrini ziyaret ederken.

Safa ile Merve’de. Cuma hutbesiyle sair hutbelerde, müezzine icabet ettikten hemen sonra.

Kamet getirilirken duanın başında, ortasında ve sonunda.

Bir yere toplanırken ve dağılırken, kulak çınlarken, bir şey unutulduğu vakit.

Vaaz ve ilim tedrisine, hadis okumaya başlarken.

Her hoca ve talebenin, hatibin, kız isteyenin, evlenenin, evlendirenin salâvat getirmesi müstehabdır.

Mühim işin başında, zikir zamanında, Peygamber’imizin isminin işitildiği zaman yahut ismi yazıldığı zaman.

Abdest alırken, aksırdıktan sonra.

(İbn-i Abidin, 2/323)